به گزارش مشرق، شصت‌وهشتمین دوره جشنواره فیلم برلین بدون اعتنا به فیلم‌های پرسرو صدای ایرانی حاضر در آن به کار خود پایان داد. این در حالی است که براساس نظر کارشناسان و منتقدان، این دوره از جشنواره برلین یکی از ضعیف‌ترین دوره‌های آن به لحاظ آثار شرکت‌کننده در بخش مسابقه اصلی بوده است. اما علیرغم ضعف آشکار فیلم‌های این دوره، بازهم دو فیلم «خوک» که در بخش مسابقه اصلی حضور داشت و فیلم «هجوم» که در بخش فیلم‌های همجنس‌بازانه قرار گرفت، به هیچ توفیقی دست نیافته و حتی از خیل جوایز جنبی و حاشیه‌ای هم نصیبی نبردند! فیلم «خوک» حتی در نظرخواهی‌های نشریات و منتقدین، یا در رده‌های پایین قرار داشت و یا اصلا در نظر گرفته نشده بود؛ برای مثال مجله سینمایی اسکرین «خوک» را در میان چهار فیلم بد این جشنواره قرار داد.

این در حالی است که معمولا فیلم‌هایی که از ایران در این گونه جشنواره‌ها شرکت می‌کنند، سعی دارند تا با سوء استفاده از جهت‌گیری‌های آشکار سیاسی و حتی افراطی جشنواره برلین و غوغاهایی از این دست، ضعف ساختاری و عدم تسلط خود بر ابزار سینما را پنهان کرده و به جایزه‌ای دست پیدا کنند! نمونه‌هایش را سال‌های پیش در فیلم‌های امثال جعفر پناهی دیده بودیم که با یک سری تصاویر ناشیانه و انبوهی از شعر و شعار توانست جایزه اول این جشنواره را بگیرد!

اما گویی امسال عقب‌افتادگی و ضعف آثار شرکت‌کننده سینمای ما، آنچنان مفرط بود که حتی انواع و اقسام سر و صداها و وطن‌فروشی‌ها هم نتیجه نداد و نتوانست توجه سیاست‌زده‌های برلینی را جلب کند! اظهارات به اصطلاح سیاسی و دست و پاشکسته بازیگری که به زحمت سعی می‌کرد لغات انگلیسی را کنار هم بچیند هم نتوانست توجه دیگران را به این فیلم ضعیف جلب کند. سازنده فیلم «هجوم» هم که با زیرپا گذاردن همه هویت ملی و ریشه‌های سرزمینی خویش، در تقلید محض از سینمای آن طرف آب، سعی کرده بود فیلمی ساختارشکنانه بسازد، گویا به اصطلاح به اوت زده و همه را سردرگم کرده بود.

کارگردان  فیلم «خوک» سال گذشته درباره فیلمش (اژدها وارد می‌شود) گفته بود که فکر فیلم در زیر دوش به ذهنش خطور کرده و آن را فیلم «زیر دوشی» نامیدند. حال معلوم نیست وی ایده فیلم «خوک» را در کدام بخش از سرویس‌های بهداشتی کشف کرده است!

حالا دیگر باید متولیان سینمای ما و ایضا اهالی آن، خود را مورد بازنگری اساسی قرار دهند. سینمایی که از جشنواره اصلی سالانه‌اش تنها سه فیلم که دو تای آن مستند و انیمیشن هستند، بیرون بیاید و حاصل آثار مدعی جهانی‌اش هم این گونه ضایع شوند، حتما بایستی فکری اساسی به حال خود کند که نتیجه‌اش یا تعطیلی کامل آن است و یا جایگزینی تعداد بسیار زیادی از متولیان و البته همان اهالی و دست‌اندرکاران.